1. Zabawy przy naszych ulubionych grupowych piosenkach:

„Zielona piosenka”

2. Co słychać na łące – Skrzat Borówka odwiedzi dziś swoją kuzynkę koniczynkę i zabierze ją na bardzo ciekawą wycieczkę na łąkę. Zapraszamy wszystkie dzieci do oglądania.

3. „Mały(a) ogrodnik(czka)” – założenie hodowli roślin w kąciku domowym

Potrzebne będą: nasiona zboża (owca lub pszenicy), cebulka, ziarno fasolki, wata i rzeżucha, ziemia, doniczka, talerzyk, słoik. Teraz chciałabym pokazać wam, co trzeba będzie z tym wszystkim zrobić i jakie są sposoby hodowli roślin:

– jak wysiać rzeżuchę

– pędzenie cebuli na szczypior

– jak założyć hodowlę fasoli

– hodowla fasoli

Każdy z was może posadzić taką ilość roślinek, ile chce.

Po skończonej pracy roślinki najlepiej postawić w jednym miejscu na parapecie (z dostępem do słońca). Staramy się pamiętać o podlewaniu (każde dziecko proszę o zrobienie zdjęcia swojej roślince).

4. Piosenka – „Wiosenna pogoda” – naucz się słów piosenki na pamięć.

Czasem się tak dzieje, że z nieba woda leje.
Tak jakby ktoś w górze wywiercił dziurę w chmurze.
To deszcz, to deszcz, to deszcz, Weź płaszcz, parasol też. /4x

A czasem, gdy śnieg prószy, coś mocno szczypie w uszy.
I wieść ogólnie niesie, że stopi minus dziesięć.
To mróz, to mróz, to mróz Koniecznie czapkę włóż. /4x

I tak być może czasem, że coś nam wyje basem
I wieje jak szalone, tak w każdą świata stronę
To wiatr, to wiatr, to wiatr, Co mknie przez cały świat. /4x

5. „Wiosenna pogoda” – obejrzyj film:

6. Zatańcz z Rodzicami do piosenki: „Żabie kroki„

7. Obserwacja i opis warunków atmosferycznych za oknem.

Wspólnie z dzieckiem zastanawiamy się i opisujemy, jak wygląda nasze najbliższe otoczenie, jaka jest dziś pogoda.

8. „Piotruś i powietrze” Prosimy dziecko o uważne wysłuchanie wiersza. Następnie wspólnie rozmawiamy na jego temat i zadajemy kilka pytań: 

· Czym chciałby zostać Piotruś?
·  W co się zamienił Piotruś?
·  Co wtedy robił i gdzie był?
·  Co Piotruś zrobił rano, gdy się przebudził?

„Piotruś i powietrze”

Był pewien chłopiec w różowym swetrze, którego raz zapytano:
Czym chciałbyś zostać Piotrusiu? Powietrzem!
Dlaczego powietrzem?
Ano, dlatego tylko, proszę mamusi, że ono nic robić nie musi.
Pobladła biedna mama z wrażenia, ot, los mieć syna lenia.
Wieczorem poszedł Piotruś do łóżka, mamusia światło zgasiła.
I zasnął Piotruś, a dobra wróżka w powietrze go zamieniła.
I nagle patrzcie, co się dzieje: Piotruś po świecie wieje.

W miastach uderza o domów mury, w górze na niebie rozpędza chmury, na morzu białe spostrzega żagle, więc mocno dmucha w te żagle nagle, na szosach siwe podnosi kurze, organizuje trzy groźne burze, porusza liście na wszystkich drzewach, we wszystkich ptasich gardziołkach śpiewa, jest jednocześnie we wszystkich stronach, w samochodowych siedzi oponach, wierci się, kręci, tańczy jak fryga, aeroplany na sobie dźwiga, i – to już chyba największa heca – dmucha jak wariat we wszystkich piecach…

Rano, gdy zbudził się, przetarł oczy i rzekł: Zmęczyłem się bardzo w nocy. Nie przypuszczałem, proszę mamusi, że tak powietrze pracować musi…

9. Zabawa logopedyczna „Silny wiatr”

Informujemy dziecko, że wiatr wieje z różnych kierunków (raz dmuchamy na swoją grzywkę, a raz na przyklejoną do brody kartkę). Zwracamy uwagę na układ warg i wysunięcie żuchwy podczas tych aktywności oraz na prawidłowy tor oddychania

 – szybki wdech nosem, wydech ustami.  Wyjaśniamy, że jeśli podniesiemy rękę, zadaniem dziecka będzie dmuchać na grzywkę, a jeśli ją opuścimy, będą dmuchać na brodę.

Wychowawca: Agnieszka Kozak